Her ikisini de yaptıktan sonra, yokuş aşağı bisiklet sürmeye giden kenarlarla aynı derecede tehlikeli olduklarını söyleyebilirim.

Yokuş aşağı bir bisiklette ivme kazanmak daha kolay ve onu gerektiği gibi kaybetmek daha zordur. Ek olarak, ekipman arızası daha büyük bir endişe kaynağıdır ve genellikle daha yıkıcıdır. Kış aylarında yokuş aşağı bisiklet sürmek zemini kaplar (kayak gibi), ancak her mevsimde ağaçlar her zaman mevcut bir tehlikedir. Kontrolü kaybetmek ve hareket etmeyen bir nesneyi 30 mil hızla vurmak genellikle kötü bir sonuca sahip olacaktır.

Bir ebeveyn olarak, bir noktada muhtemelen çocuklarımla yokuş aşağı bisiklet sürmeyi umuyorum. Önce daha yavaş hızlarda öğrenme kontrolü üzerinde çalıştıkları ve sınırlarına ne kadar hızlı ve zor basılacağını öğrendikleri sürece muhtemelen iyi olacaklardır. Yokuş aşağı bisiklet sürerken gördüğüm yaralanmaların çoğu, yetenek seviyelerinin çok üzerinde binmeye çalışan küçük çocuklardan kaynaklanıyor. Birlikte bindiğim yaşlı adamlar grubu nadiren (eğer varsa) yaralanır. Genelde yetenek seviyemize göre hareket ederiz ve kontrolü sürdürürüz. Bununla birlikte, hiçbirimiz asla profesyonel olamayız.

Sizin durumunuzda, yalnızca tutarlılığı korumaya çalışıyorsanız VE zaten yokuş aşağı kayak yapmanın (yalnızca riske dayalı olarak) sona erdiğine karar verdiyseniz, o zaman şunu söyleyebilirim muhtemelen yokuş aşağı bisiklet sürmeyi de hariç tutmalısınız.

Yokuş aşağı kayağa izin vermezsiniz.

Kayakla karşılaştırıldığında aynı arazi bisikletiyle yokuş aşağı.

Karda kayak yapıyorsunuz. Beyaz ve pürüzsüzdür. Buz değilse bile yumuşaktır. Toprakta ve kayada bisiklet sürüyorsun. Yaklaşmadan 20 mil hızla aşağı in.

Bisikletin yuvarlanma direnci daha düşük olduğundan daha hızlı hız kazanırsınız.

Bisikletin frenleri var ve kayaklar üzerinde durmak için dönmesi gerekiyor ama yine de kayak daha güvenli diyorum. Bir kayakta iki uzun kenar koyabilirsiniz. Çakıllı bir bisikletin frenlemesi iyi değildir.

Bisiklette dişleri çıkarmak için bir tutma çubuğu ve inerken bacakları bulan pedallar vardır. Dönen lastikler.

Diz konusunda ise diz kayağı patlatma olasılığınız çok daha yüksektir. Doğanız gereği ayaklara bağlı bu uzun kollara sahipsiniz.

Sırt, 12 yaşındaki bir çocukta sık görülen bir yaralanma değildir ve yüksekten düşmediğiniz kayak veya bisiklettir.

Sıyrıkları ve çürükleri ekarte edip diz ve sırt yaparsanız, sadece yakın olabilir. Kırık kemikleri ve dikişleri nereye koyuyorsunuz?

Ben ikisine birden izin veriyorum. Yaşam deneyimine karşı risk vardır. Hızlarını kontrol eden makul bir atlet de oldukça güvenlidir. Çocuğunuzun spor güvenliğine nasıl yaklaştığı çok daha büyük bir faktördür. Her ikisinde de size futbol gibi vurmaya çalışan başka bir takımınız yok. Çocuğunuzla karar verme ve risk konusunda birlikte çalışmanın, onu bu iki sporla uğraşmasını kısıtlamaktan çok sağlıklı tutmak için daha fazlasını yapacağını öneririm.

Yokuş aşağı dağ bisikleti, kapının hemen dışında söylenmesi gereken çok ciddi yaralanma potansiyeline sahiptir. Kendinize korkunç şeyler yapabilirsiniz.

15 yıldır ara sıra yokuş aşağı koştum, sadece eğlence amaçlı ve yol boyunca birkaç sıyrık yaşadım:

• omuzda ayrılmış AC eklem
• aşırı uzatılmış dirsek
• bacaklarda dikiş gerektiren derin et yaraları (çoğunlukla pedallar)
• ciddi çakıl döküntüsü (tüm cilt gibi tricepimden uzak)
• sayısız küçük sıyrık, çarpma, çürük vb.

Henüz ara olmadı ve başka 'büyük' ​​yaralanma olmadı, ancak birçok talihsiz sonuç gördüm . Yaralanma potansiyeli çok gerçektir ve ben sakatlanmadan yokuş aşağı gitmeyeceğinizi söyleyecek kadar ileri gideceğim, bu sadece ne kadar kötü olduğu sorusu.

Bu gerçekten, gerçekten sürücüye bağlı ve parça. Bazı yokuş aşağı parkurların başlangıç ​​seviyesinde, çoğunlukla düz, iyi inşa edilmiş köşelerde, birkaç küçük özellikte (atlamalar, düşmeler, kütükler, kayalar) sürmesi kolaydır. Zorluk, 40 fitlik atlayışlara, dik kanallara, frenleme olukları ve delikleri ve su barları olan çok sert tek yol, her türlü sivri uçlu dağınık kaya bahçeleri, yakın mesafedeki ağaçlar, düz veya kavis dışı köşelere kadar ilerler. ama sizi pistin dışına itiyor ve çok yüksek hızlar (50kmh veya daha fazla). Durmak, araziye bağlı olarak her zaman sağlanamayan bir lükstür.

Tüm bunları söyledikten sonra, sınırları dahilinde sürerek, herhangi bir ciddi yaralanma yaşamadan uzun süre sürebilirsin. Yokuş aşağı (kaykay gibi) çocuklar için mükemmel bir spor; Riske karşı ödül hakkında bilgi edinirsiniz, incinirsiniz ve onu biraz çekersiniz ve bir makineyi gevşek bir yüzeyde kontrol ederek gelişmiş motor becerileri ve koordinasyon geliştirirsiniz.

Her şey kontrol altında olmakla, sınırları bilmek ve onları yavaşça zorlamakla ilgili. Neyse ki, daha gelişmiş yokuş aşağı yollar yeterince korkutucu ki çoğu insan atılgan olmaktan daha çekingen, bu da sağlıklı!

Zırh önemlidir. Kaliteli bir tam yüz kaskı şarttır. Gözlükler tozu gözlerinizden uzak tutar. Vücut zırhı önerilir (göğüs, sırt, kollar) ancak muhtemelen dirsek pedleriyle kurtulabilirsiniz. Dizlikler (yan diz korumalı) veya diz + incik koruyucusu etrafına sarın. Pedal tutuşu için iyi yapışkan ayakkabılar ve çoğunlukla kavrama için eldivenler - terli eller çubukların üzerinde kayar.

Hala aktif olup olmadığından emin değilim, ancak 15 yaşındayım ve deneyimlerime dayanarak kayak yapmanın çok daha güvenli olduğunu söyleyebilirim. Tehlikeli olduğu için kayak yarışını önermem ama 6 yaşımdan beri kayak yapıyorum ve hastaneye gitmedim ya da herhangi bir yaralanma olmadı. Atlayışlar için yaşıyorum ve bu arada ağaçların arasından hızla geçiyorum. Bu arada, bisiklette, toprak atlayışlarımdaydım (yokuş aşağılarda yaygın olan) kontrolü kaybettim, yandan çıktım ve oldukça kötü bir şekilde sıyrıldım ve neredeyse bir sarsıntı geçiriyordum (bir süre göremedim ve kulaklarım) Çınlıyordu) Kayak yapmak, ayaklarınız yere değdiği ve kar yumuşak olduğu için çok daha güvenlidir, bir bisiklette ayaklarınız yerden pedallarda ve sert, kayalık zeminde bir metal / karbon parçası üzerinde yüksek hızlarda sürüyorsunuz . Her iki sporu da seviyorum (sadece bisikletle XC yapıyorum) ama kayak yapmak A) ÇOK daha ucuz ve B) benim için daha güvenli. Sadece snowboard yapanlara dikkat edin.

DÜZENLE Bunu daha çok düşünüyorum ve ekleyeceğim daha çok şey var. Birincisi, temelde deli olan ağabeyim (iki kez düşünmeden 60 fitlik bir uçurumdan atlayacak), koşmak ne kadar zor olursa olsun, dağı parçaladı. Bir mogul'a yanlış çarptığında dik bir çift siyah üzerindeydi ve sonra tüm koşu boyunca düştü (muhtemelen 10 saniye yuvarlanarak), ayağa kalkıyor, kendini sallıyor ve kaymaya devam ediyor. Hasarsız. Ben ya da erkek kardeşimin kayak yaparken yaralandığına inanmıyorum ve biz atlar, ağaçlar, atlayışlar ve tüm bu eğlenceli şeyleri kayıyoruz. Bisiklete binmeye gelince, ağabeyim ayağı kayarken ve bacakları pedallara çarptığında bisiklete tavşan atlamaya çalışıyordu. Kanama durmayacaktı ve dikişe ihtiyacı vardı. Kardeşim hiç dağ bisikletine bile girmedi (sadece patinaj ve küçük atlamalar gibi şeyler yaptık) ama yine de yaralandı. Bence bu, bisiklet sürmenin ne kadar tehlikeli olduğuna dair fikrimi gerçekten vurguluyor. Bisiklet sürmenin temel faydası, sezonun ne kadar uzun sürdüğü ve erişim kolaylığı olmalıdır. Her iki sporda da, genç başlamak ve temel bilgileri hızlı bir şekilde öğrenmek gerçekten yararlıdır.

Yalnızca ciddi yaşamı değiştiren veya tehdit eden yaralanmalar düşünüldüğünde, bu sporlardan hiçbirini karşılaştırmak mümkün değildir. Riskler genel olarak o kadar düşüktür ve beceriye ve durumsal riske o kadar bağlıdır ki anlamlı örnek boyutları bulamazsınız. Risk tamamen olasılıklı bir miktar olduğu için anlamsız hale geliyor.

Spora giderken kaza yapma ve banyoda kayma riskini düşünebilirsiniz. Riski böylesine hassas bir şekilde düşündüğünüzde her ikisi de önemlidir.

Sağlık risklerinden veya faydalarından bahsetmek, örneğin Amerikan futbolundan tekrarlayan beyin hasarı, futboldan diz yaralanması gibi daha değerli olacaktır.

DH Biking, DH kayakından önemli ölçüde daha tehlikelidir, tamamen ayrı risk kategorilerindedirler.

Elbette, ikisini de yaparken kendinize zarar verebilirsiniz; ama DH bisikletle çok daha hızlı hareket ediyorsunuz, çok daha az kontrole sahip oluyorsunuz, genellikle ağaçlarda yapıyorsunuz (yani yuvarlatılmış bermlerde), çok hızlı hızlanıyorsunuz, vücudunuza sıkışmak için çok büyük ve sert bir mekanizmanız var, kayalara iniyorsunuz ve pislik ve tipik olarak yapılan aktiviteler (ör. atlama çukurları) daha tehlikelidir.

Kayak yapmaktan çoğu, kabarık karda, geniş bir alanda düşmenin son çare olduğu ve durmanın en son çare olduğu fena değil.

DH bisikletindeki her bir 'düşüş' acı vericidir: morluklar, kesikler, yaralar vb. kayak yaparken kişi günde birkaç kez 'silinebilir' ve bu önemli bir şey değildir.

Ağaçlarda yapılan DH bisikleti (genellikle) son derece tehlikelidir, küçük bir kaya, küçük bir hata - ve önce ağaçların içine girersiniz. Başınızı bir yere sürmeniz an meselesi.

Çoğu DH bisikletçisinin bir tür boyun askısı taktığını düşünün - bu tür ekipmanların olduğu araba yarışı dışında başka bir spor bilmiyorum

Ebeveynlik açısından bu çok zor bir seçim. DH bisikleti basitçe 'sadece başka bir spor' değildir - başka bir risk seviyesi. Şahsen ben buna izin vermezdim. Riske değmez. Hızlı go-cart yarışları, orta boy arabalarla oraya koydum - bu çok tehlikeli.

Belki oğlunuzun bu kadar heyecan yaratabileceği başka aktiviteler vardır, belki de rekabetçi kayak yapabilir? Tam DH'nin altındaki her şey güvenlidir.

Her ikisini de 11 ve 13 yaşlarımla düzenli olarak yapıyorum. Şüphesiz DH dağ bisikleti 100 kat (bilim dışı) daha tehlikelidir. 2-3 fit genişliğindeki bir parkurun aksine, genellikle 50-100 fit genişliğinde bir patikada kayak yaparsınız. OTB kazalarında boyun yaralanması büyük bir risktir, boyunluk alın.